|
|
|
Yo
Koso, welkom Ruis,
over mij Ippon,
toen en nu Jeugd,
de judo opa
Van spel tot studie Geesink,
de grote vriendelijke
judoreus Slip, Kyu, Dan,
Japan Kata, Kata, Kata
Knokken voor Sophia Sophietjes
Sonkei,
scholenproject Plagen
Clinics
Bert Meijerink
Lesgeld
als leergeld Gi
je judopak Inschrijfformulier
Sjieboen,
judonieuws Judo
Tip «
Welkom pagina |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
“in je jeugd leeft
je voorgoed”
Een citaat van Isha Meijer
wat zo van toepassing is op het ontstaan van deze stichting
en dat toentertijd door mij vanuit mijn functie als taakaccenthouder
jeugd bij de Rotterdamse Politie veelvuldig is gebruikt
om over de jeugd van Spangen en Crooswijk te schrijven.
Vanuit deze beleving voel ik mij verplicht om mij ten
overstaan van u als ouder, opvoeder, medesporter te presenteren
maar ook te verantwoorden.
U mag weten wie ik ben en naar wie u uw kind voor judoles
of training stuurt.
Gedegen en betrouwbaar in deze toch bijzondere tijd.
Ik wil alle ruis wegnemen terwijl er heel vroeg bij mij
een ruis aan mijn hart was geconstateerd.
Als vierjarige moest ik er voor het ziekenhuis in.
Het werd gehoord en bevestigd.
Sporten was voor mij uitgesloten en een operatie een feit.
Als de oudste van drie jongens bracht ik mijn jongste
broertje naar de judo om aan de rand van de tatami toch
wel dicht naast die judoleraar naar dat broertje te kijken.
Een vader was er niet meer …… heel vroeg overleden.
Die judoleraar woonde bij ons in de straat…….
Bert Meijerink
van Judoclub Tori
uit Hellevoetsluis.
"Weet je… Ik heb een judopak voor je!"
"Ja maar……"
Dokter Walters kwam regelmatig gewoon vanuit pure belangstelling
op de judoschool en als je bij deze dokter kwam dan stond
er een judobeeldje op zijn tafel.
Een Ippon Seoi Nage
voor de insiders.
“We maken een afspraak met de dokter en dan kijken
we wel verder” de woorden van de judomeester.
Toen nog met “de tram van de RTM” naar de
grote stad om in het ziekenhuis naar het kloppen te luisteren
en het klopte……
Inschrijving voor het clubkampioenschap volgde kort hierna
om direct als een koperdief beslag op het brons te leggen
en vervolgens verschillende keren club en regionaal kampioen
te worden.
Later kampioen van Zuid Holland, Nederlands Studentenkampioen
Teams, Nationaal Politie Kampioen, vier maal zilver en
nog een keertje brons als middelgewicht bij de zwaargewichten.
Dit was voldoende voor een nominatie als “Politiesportman
van het jaar” (van toen!)
Na Judoclub Tori
ben ik vervolgens voor Delta
Sport , Judoschool
Hagendoorn en heel lang met Hein
Odinot als trainer voor de Rotterdamse Hermandad
uitgekomen om nu bij Richard
de Bijl en Mas
Blonk met het merendeel van de
“Masters of Derry” , een vriendenclub
van oudere judoleraren die sedert de World Masters van
Londonderry hun soms keiharde judokoppen bij elkaar hebben
gestoken, verder te gaan.
Vanuit de politie heb ik invulling aan verschillende bestuursfuncties
zoals die van commissielid bij Hermandad als Nationaal
Judo gedelegeerde bij de Nederlandse Politie Sportbond
gegeven.
Deze functies gaven mij de mogelijkheid om met de initiatieven
van “Knokken voor
Sophia” en het “Sonkei
Judo Scholen Project” komen en heb daar als
vrijwilliger invulling aan mogen geven.
Als chef d’ equipe gingen we met drie “eva’s”
voor goud, zilver en brons naar het Politie EK in Boedapest
om vervolgens met goud en brons naar A’dam
terug te vliegen.
Na het schrijven van het cahier “Sonkei”
heb ik mijn diploma’s onder andere “op”
het CIOS in Heerenveen voor judoleraar gehaald en heb
met “ The Masters of Derry” de World Masters
van Londonderry, Tokyo,
Wenen en Brussel
als begeleider en of coach mogen beleven.
Weliswaar als toehoorder , is inmiddels verschillende
keren de Kodokan Kata
Cours (de eigenlijke applicatie cursus voor de
Japanse judoleraar) in Tokyo
gevolgd. Door het zijn van Nationaal
Kata Judge wordt met plezier invulling geven aan
het feit dat je echt van elke ontwikkeling op dit gebied
“op de hoogte moet blijven”.
De actualiteit van nu is het volgen van de cursus “Judo
Leraar in de Zorg”.
Met deze rugzak aan ervaring geef ik nu in dat leuke dorp
aan de rivier judoles en hoop ik u en zeker de kinderen
in de dojo en “onderweg”
welkom te mogen heten.
|
|
|
|